മെറ്റീരിയലിസം.

കോളേജ്ജ്‌ ഗെയിറ്റ്‌ കഴിഞ്ഞ്‌ മുകളിലേക്കു കയറിപ്പോകുന്ന വളഞ്ഞ റോഡിലെത്തിയപ്പോൾ റ്റോം കൈ ഒന്നുകൂടി തിരിച്ചു. YAMAHA RX 100 മുരണ്ടുകൊണ്ട്‌ കുതിച്ചു ചാടി. ബൈക്ക്‌ മനോഹരമായി കിടത്തിയെടുത്ത്‌ മുകളിലെ വളവു തിരിഞ്ഞു, പ്രധാന കെട്ടിടത്തിനു ചുറ്റുമോടിച്ച്‌ പുറകിലെത്തി. ക്ലാസിനു പുറത്തായി എന്നും വണ്ടി നിർത്തുന്ന പേരയുടെ ചുവട്ടിലെത്തുന്നതിനു മുമ്പെ ഒന്നു കൂടി ഇരപ്പിച്ചു. അതു നേഹക്കു കേൾക്കാനായായിരുന്നു. പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ നേഹ പുറത്തേക്കു നോക്കി, അതു കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ റ്റോം ബൈക്ക്‌ മുഴുവൻ വേഗത്തിൽ പേരച്ചുവട്ടിലെത്തിച്ചു. നിർത്തുന്നതിനു മുമ്പു തന്നെ സൈഡ്‌സ്റ്റാൻഡ്‌ തട്ടി, എന്നിട്ട്‌ കാൽ പെട്രോൾ ടാങ്കിനു മുകളിൽക്കൂടി കറക്കിയെടുത്തുള്ള ഇറക്കം. അവനറിയാം നേഹയും മറ്റു പെൺകുട്ടികളും ക്ലാസിനുള്ളിൽ നിന്നും അതു കാണുന്നുണ്ടെന്ന്‌. പിന്നെ പതിവുപോലെ രണ്ടു ബുക്കും കയ്യിൽ പിടിച്ച്‌ ഓടിയെത്തിയ ഭാവത്തിൽ ക്ലാസിനു വെളിയിലെത്തി, ഒരു കൈ അൽപ്പം മുന്നോട്ടാഞ്ഞ്‌ കുനിഞ്ഞ്‌ വിനീതനായി ടീച്ചറോട്‌ അകത്തേക്കു വരാനുള്ള അനുവാദം ചോദിക്കുന്നു, “സോറി മിസ്സ്‌. ബസ്‌ മിസ്സായി.” പെൺകുട്ടികൾ ചിരിയടക്കുന്നു. ഒരു വാദ്വാദത്തിൽ താൽപ്പര്യമില്ലാത്ത ടീച്ചർ അകത്തു വരാനായി തലവെട്ടിക്കുന്നു.

നേഹയുടെ അടുത്ത സീറ്റിലേക്ക്‌. ഓരോ ദിവസവും രണ്ടോ മൂന്നോ ക്ലാസുകളേയുള്ളു. അതു രണ്ടുപേരും തമ്മിലുള്ള അടക്കിപ്പിടിച്ച് കൊച്ചു വർത്തമാനങ്ങൾ കൊണ്ടു കഴിയും. അന്നവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരു പേനകൊണ്ട്‌ വരച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മൈലാഞ്ചിയിടുന്നപോലെ ഉള്ളംകൈ മുഴുവൻ വരകൾ.

അവൾ കോളേജ്‌ ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിച്ചിരുന്നതിനാൽ വൈകുന്നേരങ്ങൾ അവരുടേതു മാത്രമായിരുന്നു. കോളേജിലെ അക്വേഷ്യക്കാടുകൾക്കിടയിൽ - ലേഡീസ്‌ ഹോസ്റ്റൽ ഗെയിറ്റ്‌ അടയ്ക്കുവോളം. അവന്റെ ബൈക്കിൽ handle bar-ൽ തലവെച്ച്‌, സീറ്റിനു മുകളിലൂടെ കാലുകൾ നീട്ടിയിട്ട്‌ കിടക്കാൻ അവൾക്കിഷ്ടമായിരുന്നു. ബൈക്കിനടുത്ത്‌ നിലത്തു രണ്ട്‌ ഇരട്ട അക്വേഷ്യമരങ്ങളിൽ ചാരി അവന്റെ സ്തിരം ഇരിപ്പിടം.

റ്റോം അവളോട്‌ പ്രേമാഭ്യർത്ഥന നടത്തിയത്‌ കോവളത്തേക്കുള്ള ഒരു യാത്രക്കിടയിലായിരുന്നു. റ്റോമിന്റെ TATA SAFARI-ൽ ക്ലാസ്‌ സുഹ്രുത്തുക്കൾ ഏഴുപേർ കൂടി കോവളത്തേക്കുള്ള യാത്ര. അവനും അവളും മാത്രം മുന്നിലെ സീറ്റുകളിൽ...‘IRON MAIDEN’ന്റെ ‘FEAR OF THE DARK‘ കാർ സ്റ്റീരിയോ സ്പീക്കറുകളിൽ നിന്നും അലറിവിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഹൈവേയിലൂടെ സഫാരി 90 കിലോമീറ്ററിൽ പറക്കുന്നു. ബാക്കി അഞ്ചു പേരും എന്തോ കടുത്ത തർക്കത്തിലേർപ്പെട്ട സമയത്താണ്‌ അവൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി അവളോടു പറഞ്ഞത്‌ “നേഹ്‌സ്‌.... എനിക്കു നിന്നെ ഒരുപാടിഷ്ടമാണ്. ഞാൻ ജീവിതത്തിലാദ്യമായാണ് ഒരു പെണ്ണിനോടിതു പറയുന്നത്‌. നീ എന്നെ ഇഷ്ടമല്ല എന്നു പറഞ്ഞാൽ ഇതു അവസാനത്തെ തവണയും ആവും. ഞാൻ സ്പീഡ്‌ 120 ആക്കാൻ പോകുകയാണ്. നിനക്ക്‌ ആലോചിക്കാം. നീ ഉത്തരം പറഞ്ഞിട്ടെ ഞാൻ ഇനി ബ്രൈയ്ക്കിൽ കാലു വെയ്ക്കൂ...” അങ്ങനെ നേഹ തന്റെ പ്രേമത്തെപ്പറ്റി ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തിയത്‌ 120 കിലോമീറ്ററിൽ 7 പേരുടെ ജീവിതവും കൈയിൽ പിടിച്ചു നിലം തൊടാതെ പറക്കുന്നതിനിടയിലായിരുന്നു.

I am a man who walks alone
And when I'm walking a dark road
At night or strolling through the park...

അവനെ അവൾക്കും ഇഷ്ടമായിരുന്നു. പക്ഷെ മതവും സമുദായവുമെല്ലാം 120 കിലോമീറ്റർ സ്പീഡിൽ അവളുടെ മനസിലേക്കു വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. അവസാനം മൂന്നാമത്തെ നാഷണൽ പെർമിറ്റ്‌ ലോറിയിൽ നിന്നും കൂടി കഷ്ടിച്ചു രക്ഷപെട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ തല അവനുനേരെ തിരിച്ചു “I TOO LOVE YOU, BASTARD“.റ്റോം അവളെ ആദ്യത്തെ DIAMOND RING കോവളം കടൽപ്പുറത്ത്‌ സാഗരം സാക്ഷിയായി അണിയിച്ചു, കൂടെവന്ന അഞ്ചുപേരും കാണാതെ, ആർക്കും ഒരു സംശയം പോലും തോന്നാതെ.

കോളേജ്‌ ഡേ, നഗരത്തിലെ പ്രധാന ഹോളിൽ പരിപാടികൾ... ഫാഷൻ ഷോയ്ക്ക്‌ അവൻ പങ്കെടുക്കാൻ സമ്മതിച്ചത്‌ അവളുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങിയായിരുന്നു - അവളുടേ ഇണയാവാൻ. അവസാനത്തെത്‌ വെസ്റ്റേൺ പാർട്ടി വെയർ റൌണ്ട്‌. ഒരു BLACK THREE PIECE SUIT-ൽ അവൻ, വെളുത്ത മിഡിയും സ്റ്റോക്കിങ്ങ്‌സുമിട്ട്‌ ഒരു മാലാഖയെപ്പോലെ അവൾ. റാമ്പിൽ മുന്നിലെത്തിയ അവൻ തിരിച്ചു നടന്നത്‌ അവളെ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ടായിരുന്നു.

കോളേജിനു ശേഷം ബോംബെയിൽ ഒരേ കമ്പനിയിൽ ജോലി. മറൈൻ ഡ്രൈവിൽ ചിലവഴിച്ച അവസാനിക്കാതിരുന്നെങ്കിലെന്നു മോഹിപ്പിക്കുന്ന ആഴ്ചയവസാനങ്ങൾ. കൊളാബയിലെ വിക്ടോറിയൻ കെട്ടിടങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ കൈകോർത്തു പിടിച്ചുള്ള നടത്തം. ബാന്ദ്ര ബാൻഡ്‌സ്റ്റാൻഡിൽ സൂര്യനെ തിരകൾ ആവാഹിച്ചൊതുക്കുന്ന കാഴ്ച ആസ്വദിച്ച സന്ധ്യകൾ. സബർബൻ ടൌണുകൾക്കിടയിലൂടെ ലക്ഷ്യമില്ലാത്ത ലോക്കൽ ട്രെയിൻ യാത്രകൾ.

അവസാനത്തിന്റെ ആരംഭം എന്നായിരുന്നു? എവിടെവെച്ചായിരുന്നു? അവനോർമ്മയില്ല. അവൾക്കു കമ്പനിയിൽ നിന്നും വിദേശത്തു പോകാൻ കിട്ടിയ അവസരമായിരുന്നോ? അവൾ പോകുന്നതറിഞ്ഞ ഞെട്ടൽ അവൻ അവളിൽനിന്നും മറച്ചതു വളരെ പാടുപെട്ടായിരുന്നു. അവനിഷ്ടമല്ലെന്നറിഞ്ഞ അവൾ പാടുപെട്ട്‌ ആ അവസരം വേറൊരാളുടെ തലയിൽ കെട്ടിവെച്ചു വന്നപ്പോളേക്കും താമസിച്ചുപോയിരുന്നൊ? അവൻ അതിനകം പാടുപെട്ട്‌ അതേ സ്തലത്തേക്ക് ഒഴിവാക്കാനാവാത്ത ഒരു യാത്ര തരമാക്കിയിരുന്നു. പിന്നെ അതിന്റെ പേരിൽ അവർ തമ്മിലൊരു പിണക്കം. അവൻ പോകുന്നതിനു മുന്നെ അതു ഒത്തുതീർപ്പായെങ്കിലും എവിടെയോ, എന്തോ ബാക്കി കിടന്നു. ഇ-മെയിലുകൾക്ക്‌ ഹൃദയങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ഹംസമാകാൻ പറ്റിയില്ലെ? പിന്നെ ആറു മാസം കഴിഞ്ഞ്‌ അവൻ തിരിച്ചു വന്നപ്പോഴേയ്ക്കും അവൾ മറ്റൊരു രാജ്യത്തേക്കു പോയിരുന്നു. പിന്നെ അവനൊരു കമ്പനിമാറ്റം, അഡ്‌ലെയ്‌ഡിൽ മൂന്നു വർഷത്തേക്ക്‌ ഒരു നീണ്ട അഭ്യാസം.

ഇന്നവളുടെ വിവാഹമാണ്. അവൾ ക്ലാസിലെല്ലാവർക്കും അയച്ച വിവാഹം ക്ഷണിച്ചു കൊണ്ടുള്ള E-MAIL അവനും കിട്ടി. വിവാഹസമയം അവൻ നോക്കിവെച്ചിരുന്നു. ആ സമയത്ത്‌ അവൻ ഒരു FOSTER BEER കയ്യിൽ പിടിച്ചു മുറിയിലെ BEAN BAG-ൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു. പണ്ടവളയച്ച ഓരോ കത്തും കാർഡുകളും അവസാനമായി വായിച്ചു കൊണ്ട്‌ , അവയോരോന്നായി എരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന നെരിപ്പോടിലേക്കു വലിച്ചെറിഞ്ഞുകൊണ്ട്‌. അവസാനത്തെ കാർഡിലെ വരികൾ...”YOU MEAN THE WORLD TO ME”.